Niet iedereen krijgt zijn verdiende loon
“Marijke’s moeder kwam niet echt tot inkeer en werd niet volledig geconfronteerd met het effect van haar daden. In een speelfilm zou dat misschien wel gebeuren. Ik vind dit einde dan misschien frustrerend maar tegelijkertijd vind ik het ook op een goede manier heel erg documentair. Niet iedereen komt uiteindelijk tot inkeer na zo’n confrontatie. De sekteleider, Vrieswijk, loopt ook weer vrij rond en is nog steeds profeet, na zoveel jaar gevangenisstraf en tbs. Marijke’s moeder heeft gelukkig geen contact meer met Vrieswijk, maar is ervan overtuigd dat al haar zonden vergeven zijn, terwijl Marijke daar nog wel wat vraagtekens bij heeft. Iedereen leeft zo in zijn eigen verhaal.”
2Doc:
De hoofdvrouw
KRO-NCRV
Als Marijke 8 jaar oud is verlaat haar moeder het gezin om zich aan te sluiten bij ‘De Gemeente Gods’, een sekte in Zuid-Holland. Een aantal jaren later wordt haar moeder opgepakt vanwege seksueel misbruik van jonge kinderen. Marijke blokkeerde haar moeder voor 30 jaar uit haar leven en is inmiddels zelf moeder van 3 kinderen. In De Hoofdvrouw gaat ze het gevecht aan met haar getroebleerde verleden.
"Het worst case scenario was ‘wat als het nou heel wezenloos blijft?’ Dat was eigenlijk ook het geval."
"De grote klap die Marijke uitdeelt is natuurlijk wel de film zelf."
Na de confrontatie
De confrontatie met haar moeder leidde niet naar een ‘eind goed, al goed’ situatie, maar zo is het leven, meent Overmars: “Na de confrontatie-scene aan het einde van de film heeft Marijke haar moeder niet meer gezien. Ze waardeerde dat haar moeder antwoord op haar vragen wilde geven, maar of ze het contact nog zal herstellen heeft tot nu toe een open einde. Dit soort dingen laten zich niet zomaar oplossen.”
Marijke’s zus heeft nog wel contact hun moeder. Volgens Overmars kan het leeftijdsverschil daar een rol in hebben gespeeld: “Marijke is 2 jaar jonger dan de zus en dat kan als het gaat om de perceptie van de jeugd enorm schelen. In hun jeugd was de zus veel opstandiger dan Marijke. Nu lijken die rollen een beetje omgedraaid. Wat wel een goede bijwerking is van de film is, is dat de zussen het nu juist beter met elkaar lijken te kunnen vinden. Alsof het ze heeft geholpen het verhaal van hun traumatische achtergrond met elkaar te kunnen delen. Ik vond het groots van de zus, dat ze Marijke zo veel ruimte voor het project gaf en volledig achter het eindresultaat ging staan. Dat was mooi om mee te maken.”