2Doc

Een oorlog die nooit over ging

BNNVARA

Oud-minister Ed van Thijn zwijgt vijftig jaar lang over zijn oorlogservaringen, wat een ongewild grote impact heeft. Hijzelf en intimi vertellen over zijn leven en de impact van dit zwijgen.

Als achtjarig Joods jongetje ontvlucht Ed van Thijn Amsterdam, na een razzia tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op zijn tiende belandt hij na verraad in kamp Westerbork, waar hij de bevrijding meemaakt. Na de oorlog komt hij bij een kinderpsychiater die hem elektroshocktherapie geeft. Als gevolg daarvan besluit hij vijftig jaar lang te zwijgen over zijn oorlogservaringen, wat een ongewild grote impact op zijn directe omgeving heeft. Ed van Thijn, de langstzittende burgemeester van Amsterdam, overlijdt op 19 december 2021 op 87-jarige leeftijd. Intimi en de oud-politicus zelf vertellen over zijn leven en de impact van zijn zwijgen. Hoe kijkt Ed terug op zijn leven en oorlogsverleden? Wat heeft zijn zwijgen hem gekost en wat heeft het opgeleverd? En hoe ervoer zijn directe omgeving die stilte?

Niet alleen Ed van Thijn zelf ondervond de gevolgen van de oorlog, maar ook zijn directe omgeving. In de documentaire doorbreken tevens zijn dochters Carla en Marion van Thijn, kleindochter Lisa Koppes van Thijn en vrouw Odette weifelend de stilte en vertellen zij over de impact van Ed zijn zwijgen, dat ook in de generaties na hem nog altijd voelbaar is. Daarnaast vertellen zijn vrienden en tevens collega's Geert Mak en Lodewijk Asscher over hoe zij hem, hun vriendschap en werkrelatie hebben ervaren. Als laatste komen ook de zoon van de destijds 22-jarige Herman Flim, die de achtjarige Ed van Thijn achter op zijn fiets naar zeven verschillende onderduikadressen bracht, en Willem van Bennekom, auteur van zijn biografie ‘Leven als Opdracht’, aan het woord. 

Ed van Thijn in zijn allerlaatste interview voor de media in 2020: ’Ik kan met geen mogelijkheid op 4 en 5 mei naar de televisie kijken. Ik heb aan een stuk door gehuild. Als een man van 86 heb ik uren zitten huilen. De prijs die ik nu betaal zijn tranen, tranen en nog eens tranen. Terwijl ik een paar jaar geleden een spreker was bij dat soort gelegenheden. Het hele land werd gevraagd om op dat soort dagen een getuigenis af te leggen, maar ik zou er nu niet meer aan moeten denken.’

Meer docu's over de Tweede Wereldoorlog