Peled treedt in haar film op als verteller en gids in Ajax-land, tegen de achtergrond van de zoektocht naar haar eigen joodse identiteit en haar kritische kijk op Israël. De film is opgebouwd uit persoonlijke, bijna intieme, maar ook relativerende interviews waarbij Peled zelf ook voor de camera te zien is, aangevuld met onder andere opnames in en om het Ajax-stadion, archiefbeelden van Ajax-bezoekers van voor de Tweede Wereldoorlog, videobeelden van een bezoek van Ajax-supporters aan Israël, krantenknipsels en onvergetelijke YouTube-filmpjes van supporters.

In 1993, amper een week in Amsterdam, werd de Israëlische Nirit Peled overrompeld door de aanwezigheid van een groep luidruchtige 'Superjoden' met Israëlische vlaggen en Davidster tatoeages op hun arm. Wat hebben die supporters met Israël en de joden te maken?

In hun spreekkoren herkende Peled de liedjes uit haar jeugd. Dat wrong. Ze was juist uit Israël weggegaan om zich los te maken van haar achtergrond - weg van alle symbolen, de joden, de oorlog. Het was het begin van haar fascinatie voor de 'Superjoden'. De filmmaker zoekt het antwoord op de vraag wat de 'Superjoden' met haar te maken hebben, hoe maak je een identiteit, en wie nou de echte 'Superjood' is.

Regisseur: Nirit Peled